Uprawa borówki amerykańskiej

Wybór stanowiska

W uprawie borówki duże znaczenie ma odpowiednie dobranie stanowiska i przygotowanie miejsca pod sadzenie. Borówka amerykańska jest rośliną preferująca miejsca ciepłe, słoneczne, osłonięte od wiatru. Dobrze rośnie na glebach przepuszczalnych, bogatych w próchnicę i koniecznie na podłożu kwaśnym o odczynie pH w zakresie 3,8-4,8. W tym celu przed sadzeniem konieczne jest wprowadzenie odpowiedniej materii organicznej, która zakwasi nam podłoże. Zwykle jest to torf wysoki o odpowiednim pH, można do niego dodać również przekompostowanych trocin najlepiej z drzew iglastych czy kory. Przed założeniem plantacji towarowej konieczne jest też wykonanie analizy gleby oraz analizy wody do podlewania.

Sadzenie krzewów borówki amerykańskiej

Aby posadzić krzewy borówki w przydomowym ogródku, należy w odpowiednio dobranym miejscu wykopać dołki o głębokości od 30 do 40 cm i szerokości min 50 cm. Pod jeden krzew dajemy około 20 l kwaśnego torfu, choć im więcej go damy na początku tym lepiej będzie się ukorzeniał w kolejnych latach. System korzeniowy borówki wysokiej jest płytki, ale bardzo rozgałęziony. Korzenie u kilkunastoletnich krzewów sięgają do 1-1,5 m wokół krzewu.

Krzewy sadzimy w rozstawie 1 m x 2,5-3,5 m. Odmiany o wzniosłym pokroju np. Nelson możemy posadzić gęściej w rzędzie co 80 cm. Po posadzeniu możemy na wierzch wokół krzewu rozsypać warstwę trocin lub kory. Ważne, by nie były to świeże trociny w dużej ilości, gdyż zahamują one wzrost rośliny, ogołacając ją z azotu. Dla osób, które nie dysponują odpowiednim miejscem pod borówkę, a chciałyby nawet na małej powierzchni mieć swoje krzewy, dobrym rozwiązaniem jest uprawa krzewów borówki w donicach. Przy takiej uprawie należy pamiętać o odpowiednim zabezpieczeniu donicy z borówką na zimę oraz w okresie letnim o częstszym podlewaniu.

Borówka amerykańska nie ma dużych wymagań pokarmowych, w amatorskiej uprawie wystarczy zasilać krzewy nawozem wieloskładnikowym kilkukrotnie, począwszy od fazy pękania pąków (zwykle marzec) do owocowania (lipiec). Należy wybierać nawozy zakwaszające lub te przeznaczone specjalnie do borówek. W pielęgnacji roślin borówki amerykańskiej ważne jest też podlewanie. W okresie wzrostu i dojrzewania owoców ma ona duże zapotrzebowanie na wodę. Również po owocowaniu, gdy jesień jest sucha, nie należy zapominać o podlewaniu, bo wtedy formują się pąki kwiatowe na kolejny rok oraz następuje przyrost korzeni.

Owady zapylające

Na plantacjach towarowych nieodzownym czynnikiem gwarantującym wysoki plon są owady zapylające. Zwykle umieszcza się ule z trzmielami lub murarkami ogrodowymi. Trzmiele są niezawodne i pracują w większym zakresie temperatur, murarki z kolei łatwiej rozmnożyć we własnym zakresie.

Cięcie krzewów borówki

Cięcie krzewów borówki to zabieg, którego nie można odpuścić ani zaniedbać. Od niego w dużej mierze będzie zależał plon zarówno ilość, jak i jakość owoców. W pierwszych latach jest to cięcie formujące. Dobrze uformowana sadzonka nie wymaga cięcia po posadzeniu, co najwyżej można skrócić pędy nadmiernie wybujałe i usunąć pąki kwiatowe by roślina nie wysilała się w owocowanie. W kolejnych latach usuwa się pędy uszkodzone, płożące, nadmiernie zagęszczające podstawę krzewu. Właściwe cięcie rozpoczyna się od 4-5 roku po posadzeniu i ma za zadanie zachowanie równowagi między wzrostem wegetatywnym a generatywnym, czyli między masą liściową a owocami. Cięcie zwykle przeprowadza się w okresie zimowym nim ruszy wegetacja roślin i zaczną pękać pąki kwiatowe. Usuwamy pędy najstarsze, mocno zdrewniałe, wycinamy je u podstawy, czasem skracamy, zostawiając młody, silny przyrost. Każdego roku z krzewu pozbywamy się kilku (2-4) co najmniej 6-letnich pędów zastępując je młodymi przyrostami. W ten sposób corocznie zapewniamy stabilne owocowanie.

krzewy borówki przed cięciem:
krzewy borówki po cięciu:

Czasem w celu odmłodzenia starych plantacji stosuje się radykalne cięcie odmładzające, polegające na przycięciu przy ziemi wszystkich pędów na wysokości około 12-15 cm. W ten sposób tracimy handlowy plon w jednym roku, ale w kolejnych latach krzewy zyskują na wigorze.